
ISBN: 978-83-64644-90-0
Sąd Apelacyjny w Warszawie z 8.11.2017 r., VI ACa 771/16, wskazał, że dowody z opinii biegłego i zeznań świadka spełniają różne funkcje w procesie. Zadanie świadka ogranicza się do komunikowania spostrzeżeń o faktach, natomiast biegły ma za zadanie ocenić fakty.
Sąd Okręgowy częściowo uwzględnił żądanie pozwu w sprawie o zapłatę. Sąd I instancji wskazał, iż swoje ustalenia poczynił m.in. na podstawie zeznań niektórych z przesłuchiwanych świadków oraz opinii biegłego.
Pozwana wniosła apelację od wyroku w części uwzględniającej żądanie pozwu. Apelująca w szczególności wskazała, iż Sąd Okręgowy dopuścił się naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów z uwagi na pominięcie zeznań jednego ze świadków. Pozwana domagała się zmiany wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości.
—
Rozstrzygnięcie SA
Sąd Apelacyjny oddalił apelację pozwanej, uznając ją za pozbawioną podstaw. Również za taki uznany został zarzut naruszenia przez sąd okręgowy zasady swobodnej oceny dowodów.
—
Zasady oceniania dowodów
W oparciu o przepis art. 233 §1 k.p.c. sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.
—
Dwa różne dowody
Sąd Apelacyjny zaznaczył, że dowód z opinii biegłego sądowego i dowód z zeznań świadka mają tę wspólna cechę, iż odnoszą się one do korzystania przez sąd z cudzych wiadomości dla celów procesu sądowego. Należy jednak je od siebie odróżniać, bowiem dowody te mają za zadanie pełnić różne funkcje. Zadaniem świadka jest przedstawienie sądowi spostrzeżeń. Ocenić ma je natomiast biegły sądowy. Na mocy art. 278 § 1 k.p.c. w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych sąd po wysłuchaniu wniosków stron co do liczby biegłych i ich wyboru może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii. W świetle tego przepisu na podstawie ekspertyzy specjalisty, sąd ma uzyskać wyjaśnienia w kwestiach wymagających wiadomości specjalnych. Opinia biegłego jest oceniana przez sąd na podstawie art. 233 § 1 k.p.c. na podstawie szeregu kryteriów. Są nimi zgodność opinii z zasadami logiki, wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Taki pogląd w szczególności wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z 20.01.2015 r. w sprawie V CSK 254/14.
—
Sporna okoliczność
Sąd odwoławczy zwrócił uwagę, że w rozpoznawanej sprawie należało ocenić czy doszło do niewłaściwego wykonania umowy przez pozwaną w zakresie niewadliwego i bezusterkowego wybudowania budynku mieszkalnego oraz odnośnie kosztu ewentualnego usunięcia wad i usterek, za które pozwana ponosi odpowiedzialność. Ustalenie tych okoliczności mogło nastąpić jedynie po skorzystaniu z ekspertyzy specjalisty.
—
Nieskuteczna próba podważenia opinii
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności pozwana nie mogła więc skutecznie przeciwstawić wywodom opinii biegłego sądowego dowodu z zeznań świadka, szczególnie iż był on związany z pozwaną. Sąd Apelacyjny zaznaczył, iż w sprawie nie zaszły też podstawy do dopuszczenia opinii uzupełniającej czy też powołanie innego biegłego. Samo niezadowolenie strony z wniosków zawartych w ekspertyzie biegłego nie może bowiem stanowić wystarczającej podstawy uzasadniającej dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego.
Autor: Marcin Kosicki, 20.03.2018
Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez pisemnej zgody Wykonawcy publikacja nie może być powielana ani częściowo, ani w całości. Nie może też być reprodukowania, przechowywania i przetwarzania z zastosowaniem jakichkolwiek środków elektronicznych, mechanicznych, fotokopiarskich, nagrywających i innych.
Informacje zawarte w publikacji oparte są na doświadczeniu i poglądach dorobku zawodowego i naukowego Marcina Kosickiego. Autor nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek wykorzystanie informacji zawartej w publikacji.